En een golf van eenzaamheid spoelt over me heen…
Skype gaat over. Net op het moment dat ik mijn hart wil uitstorten. Ik grijp naar mijn mobiel. Ik tik hulpeloos op allerlei toetsen. Hij doet het niet!
Ik slik mijn tranen in. Kop op! Waar is mijn altijd overheersende optimisme, die vechtersmentaliteit?
…Maar vandaag ben ik het relativeren moe.
Ik duik m’n koelkast in. Leeg.
En ik realiseer me dat een vriend van de kinderen het laatste stukje chocola heeft weggegrist.
Ik spreek mijn zoon daar op aan en sluit af met “En bejegen anderen met respect”. …“Ja, nu ga je weer ‘dure woorden’ gebruiken, mam”.
Maar mag dat dan niet? Moet ik nu over op straattaal, nu ik geen geld meer heb?…
“Dag mam!” En weg zijn ze.
Verdorie, heb ik even daarvoor een uitnodiging afgeslagen voor een dagje Paranormale beurs. …Juist nu ik zo’n behoefte aan wat spiritualiteit en massages heb!
En ik vraag me af of armoede altijd samen valt met eenzaamheid.
Ik verval in gepeins. Als ik denk, heb ik tenminste geen tijd om te huilen.
Vakantie, dat kan niet meer. Geen dagjes uit. Maar ook niet meer winkelen.
En dan mis ik mijn moeder. Die was er altijd. En ieder jaar gingen we samen op vakantie.
Wat had ze zich verheugd op mijn FLO (pensioen defensie). Maar dat heeft ze niet meer mee mogen maken. Ook mijn nieuwe woning niet.
Ik sluit mijn ogen en zie haar zitten, hier op haar bank. Een mok koffie in haar ene- en een boek in haar andere hand. Shagbuil op tafel. …En ik ben blij dat ik haar deze armoede heb kunnen besparen.
Ik probeer het vandaag gezellig te maken maar de waxinelichtjes zijn op.
Vrienden en collega’s blijven weg.
Ben je eenzaam als je niet meer werkt? …Ik denk het wel.
En ineens begrijp ik sommige uitspraken van de rijken onder ons. Dat geld niet gelukkig maakt.
Niet dat ik niet zou willen ruilen… Ik ben liever eenzaam in een jacuzzi met een bubble in mijn hand, dan eenzaam 3 hoog achter in een lekke badkuip! 😉
Terwijl ik een slokje water neem, doe ik mijn administratie voor de voedselbank.
Mijn theaterabonnement had ik, tijdens het betrekken van deze woning, al opgezegd. En inmiddels heb ik mijn yoga- en zwemabonnement, per 1 januari, ook beeindigd.
En een golf van eenzaamheid spoelt over me heen…