Onderstaande brief heb ik geschreven voor de 14 verjaardag van mijn dochter Leah. Het is geinspireerd op een artikel van schrijfster Susan Smit.
Lieve Leah,
Als je moeder wil ik je behoeden en beschermen voor alles wat jou, in dit leven, verdriet kan doen. En sinds je geboren bent leef ik met een liefde die ik nog niet kende. Ik laat je vrij om je eigen pad te kiezen en om je eigen fouten te maken.
En daarom wil ik je graag wat meegeven in deze zoektocht op aarde.
Zoek niet naar waardering, status of rijkdom, maar zoek net zo lang tot je vindt wat je werkelijk vanuit het diepst van je ziel wilt doen.
Dus als je werk vindt dat bij je past, hoef je nooit te werken…
Als je een persoonlijk dagboek bijhoudt, kun je van dag tot dag zien hoe je je ontwikkelt en je talenten gebruikt. Schrijven helpt je ook de dingen die je probeert te doen, beter te onthouden en toe te passen. Het verwerft je inzicht in je leven.
Vertrouw bij het nemen van beslissingen op je intuitie.
Luister naar de wijsheid van je lichaam.
Voel de vlinders in je buik, de haartjes op je armen die overeind gaan staan,
Voel de weerstand in je benen.
Het verstand is niet om keuzes te maken, maar om ze te begrijpen.
Geniet op een zuivere manier van je sensualiteit, passie en verlangens.
Realiseer je dat er ook 5000 zielsmaten op zoek zijn naar jou.
De ware liefde kenmerkt zich door een innerlijke rust.
Geen twijfels, geen zorgen, geen vergoelijking van gedrag.
Dus geloof een man als hij zegt dat hij complex is of niet geschikt is voor een relatie.
Luister naar je emoties.
Durf te lachen en te huilen, durf boos en bang te zijn.
Wees kritisch en denk na. Luister en lees tussen de regels door.
Toon daadkracht en kom op voor jezelf maar verlies de ander niet uit het oog.
Wees hulpvaardig en leef met respect voor je medemens en de natuur.
Bedenk dat je glas altijd halfvol is en niet half leeg.
Luister naar je adem en zoek regelmatig de stilte op.
Alles wat je zoekt, vind je in jezelf.
Geef kleur aan je bestaan en stel niets uit!
Je bent niet alleen. Toeval bestaat niet. Alles heeft een reden.
Ik zal altijd van je houden.
Je moeder.
Dit is erg mooi geschreven door en voor dames, maar geldt volgens mij ook voor alle mannen, die een dochter of zoon hebben, en dus ook niet alle (feest- en verjaar)dagen bij hun kinderen kunnen of mogen zijn, door hun werk ten behoeve van “Volk & Vaderland” , tegenwoordig zelfs heel erg vaak ver van eigen huis en haard in den vreemde, of gewoonweg door een helaas wat te vaak voorkomende scheiding van de partner! Die telt vaak alleen maar verliezers, de enige die daar “veel & beter” van worden zijn de advocaten!
Daar heb je helemaal gelijk in, Paul. Ik heb ook zoiets voor mijn zoons geschreven.