Het gaat steeds beter!
Ik heb me vanmiddag weer aardig ‘ingehouden’….. Mindfulness is dan ook een proces, ja.
Sta ik bij de kassa van de ‘Big Bazaar’. En zoals altijd controleer ik het bonnetje.
En ja hoor, de 25% aktiekorting was er (weer eens) niet afgetrokken. …Ik koop, godbetert, toch niet ‘zomaar’ isotone sportdrank??! …
En weer terug in de rij.
“Oh, ik weet niet hoe ik dat moet verrekenen…” En het meisje kijkt me aan alsof het MIJN schuld is!
En met mijn wenkbrauwen opgetrokken blijf ik haar, ietwat, stoicijns aankijken.
“Tsja, dan zal ik het moeten retourneren….”
Ze roept haar collega erbij en na een heleboel handelingen overhandigt ze mij een formulier en vraagt of ik die wil invullen en ondertekenen. 
Wat?!…
En de dames achter mij, in de rij, zuchten (ook) hardop.
Enfin, het telefoonnummer ‘sla ik over’ en bij het adres vul ik mijn postcode en huisnummer in.
“U moet uw adres invullen…” Dat staat er toch, zeg ik. En nogal dom staart ze naar het papiertje.
“Nee, er staat alleen een postcode en nummer.” Ja, maar dat IS het adres.
“Ik kan dit niet zomaar accepteren…”
Che-hefff!
Ik blijf rustig (een paar jaar terug had ik haar nog achter de toonbank vandaan getrokken…) en ondertussen begint de mevrouw achter mij zich er ook mee te bemoeien. “Maar dat IS het adres hoor…”
Een parttime-werkende huisvrouw (de leidinggevende) komt zich er mee bemoeien en samen kijken ze heel verschrikt naar ’t papiertje. Ze kijkt me hulpeloos aan en zegt dat ik het toch echt helemaal in moet vullen.”We weten niet wat ze op het Hoofdkantoor allemaal willen…”
Ik probeer het nog 1 keer.
Mevrouw, op het Hoofdkantoor kunnen ze gewoon de postcode intikken en dan zien ze automatisch de straatnaam.
…”Nee, u moet het toch echt helemaal invullen. Wij moeten het ook maar uitvoeren…”
Ik gris dat vodje uit d’r hand en vul (onleesbaar) de straatnaam in. En ondertussen denk ik: ‘mindful, blijf mindful….’
Ik loop de winkel uit en het meisje roept me achterna: “Mevrouw, u vergeet uw 50 cent!”…