Ik loop al 2 dagen met een fingerspitzengefühl…
Net voordat ik de deur uitsprint om naar de studio te rennen word ik gebeld.
“Ja, met Ap. Je hoeft niet te komen.”
WAT? Waarom? Wat dan?
“Ehh, ja, we hebben een klacht gehad en je bent vandaag geschorst.”
WAT? 😲 Wat is er dan gebeurt, ik weet van niks?!
“Ja, ik weet het ook niet precies maar totdat we het hebben uitgezocht ben je geschorst.”
Huh? Ow, wacht. Gaat dit over die onbeschofte vent die ik gisteren aan de lijn had? Die van theater Bloem?
“Ja, je hebt onze Omroep in diskrediet gebracht.”
Pardon? Dus .. jullie willen niet eerst mijn kant van het verhaal horen? 😲
“Eh, nee. Je hoort later meer.”
Dat was 3 dagen terug.
Nadat ik een uur voor me uit heb zitten staren zie ik een email van het bestuur van de Omroep.
“Omdat je niet meteen gereageerd hebt, ben je nu voorlopig geschorst”. Gevolgd door een nette opsomming en conclusie.
Wat? … Alsof ik bovenop m’n mailbox zit …
Reden: de vorige dag is mijn persoonlijke reactie op een facebookartikel, over een evenement, gelinkd naar de omroep. En dat ‘kan’ dus niet.
Diezelfde dag heb ik (blijkbaar) ook telefonisch met de bewuste manager gesproken.
Dat zit zo; als ik ons radioprogramma voorbereid benader ik diverse organisaties, instanties en personen over de evenementen in de bollenstreek. Ik selecteer er zo’n 25 a 30 en bespreek er ongeveer de helft. Dat ligt aan de tijd en het verloop van onze uitzending. Mijn radiopartner en ik doen alles spontaan en zo lijkt het alsof we alles uit onze mouw schudden. We hebben een gezellig, vrolijk programma met leuke uitgaanstips en goeie muziek!
Nooit en te nimmer hebben we het over de aktualiteiten of politiek! (tenzij het een smeuige, lokale, roddel is 😉)
Maar omdat miv 25 september de QR-code ingevoerd zou worden wilde ik wel weten wie hier allemaal aan mee zullen werken.
Ik wilde er zeker van zijn dat AL onze luisteraars overal welkom zijn.
Enfin. Ik heb de volgende dag, na overleg met mijn radiopartner, besloten mijn excuses aan te bieden en aangegeven dat ik heel graag door wil gaan met ons programma. … Maar dat fingerspitzengefühl bleef.
Gisteren stuurde ik een email aan hoofdredactie en bestuur met de mededeling dat ik er toch mee stop. Het voelde niet goed. Ik kon er mijn vinger niet op leggen…
Tot vandaag! Alles valt samen…
De Omroep is ook WOKE en draagt het overheidsbeleid uit! De Omroep mag niet discrimineren. Iedereen en alle instanties moeten aan bod komen. Met of zonder QR-codebeleid. 🤔
Voor mij is iedereen gelijk. Ik doe niet mee aan tweedeling. Dus ben ik blij dat ik de juiste beslissing heb genomen. Niemand zal mij ooit iets kunnen verwijten. Zeker mijn nageslacht niet. Ik wist het en ik heb het geweten.
Alle oorlogen zijn begonnen met UITSLUITING …
Wat jammer Mary. Maar nu weten we wel de reden van je vertrek, alhoewel we….ik…want dit is niet gecommuniceerd met de medewerkers. Ga je nu overstappen naar nieuwe omroep Ongehoord? Ik wens je alle goeds voor de toekomst en misschien komen we elkaar wel weer ergens tegen.
Dank je wel, Wilma! Jij ook succes! 🙂