Reactie op ‘Van die momenten’ (pag. 3) in de weekendkrant van 13 maart 2015.
Refererend naar zijn laatste column zijn er ‘Van die momenten’ dat ik mij afvraag of de weekendkrant-filosoof Jonathan Teyl (als dat zijn echte naam is) wel een afgestudeerd filosoof is.
Ik kan mij namelijk niet voorstellen dat iemand die wijsbegeerte heeft gestudeerd wekelijks ZO intens dom kan raaskallen!
Uitgaand hiervan lijkt hij me eerder een zelfbenoemd filosoof.
Ik moet eerlijk bekennen dat ik altijd maar de eerste en de laatste zin lees. Die zijn voor mij al voldoende om dat vast te stellen.
‘Er bestaan trouwens echt mensen die geloven in buitenaardse wezens’…
Een buitengewoon denigrerende opmerking. Laat mensen zelf uitmaken waar zij in willen ‘geloven’.
Verder is het respect voor politici in diezelfde column ook ver te zoeken.
Niemand is geïnteresseerd in wat ‘de filosoof’ vindt van de politieke propaganda.
En al helemaal niet in zijn persoonlijke suggesties.
Wat je politieke voorkeur ook is, deze mensen doen hun uiterste best om, in hun ogen, ons te vertegenwoordigen met standpunten die zij het beste achten. Zo ook met hun keuzes voor bedrijfsbezoeken…
Een filosoof met een kritische – en originele blik? Lijkt me eerder een recensent met een ego van een ‘schrijver des vaderlands’ dan op een columnist met een filosofische benadering.
Wie heeft deze meneer aangenomen? Of heeft hij zichzelf aangeboden?
Ik mag toch hopen dat deze, journalistiek verantwoorde, ‘stukjes’ een vrijwillige bijdrage zijn.
Gelukkig heeft de redactie ook humor. Het artikel ‘Lezing over graancirkels’ is precies daaronder geplaatst.
Mary van de Laak
Voorhout
Ik heb zojuist een aantal van je columns (je noemt het zelf berichten) zitten lezen en ik wil je spontaan complimenteren. Boeiende schrijfstijl.
Soms gevoelig, vaak fel, maar in elk geval altijd duidelijk en vanuit je hart. Petje af.
Dank je wel, Mario ?