Gelukkig tik ik blind. Tien over half 9 zit ik al in de wachtkamer. Toch nog sneller gefietst dan ik dacht. Mooi, heb ik nog een half uur om me te orienteren. Eerst word er een foto van me gemaakt. Nee, he. Zit m’n haar goed? Make-up niet uitgelopen? “Nee hoor, uw verzekeringspasje hoef ik…